ขี่ JR Kyushu และทำความรู้จักกับชาวบ้านใน Itsuki โดยรวบรวม Yusu ทำแยมและร้องเพลง Doraemon

รถไฟหัวลากสีแดงของสาย JR Kyushu Hisatsu ค่อยๆ นำเราไปตามแม่น้ำ Kumagawa จากสถานี Yatsushiro ไปยังสถานี Hitoyoshi จากนั้นขับรถต่อไปยังหมู่บ้านในหุบเขาในจังหวัด Kumamoto บนเกาะคิวชู หมู่บ้านนี้มีแม่น้ำคาวาเบะไหลผ่านกลางหมู่บ้าน มีชาวบ้านรอเราอยู่

เราเลือกรถไฟเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางไปหมู่บ้าน เหตุผลก็ไม่ซับซ้อน เพียงเพราะเรารักการเดินทางโดยรถไฟ ชอบเห็นภาพเคลื่อนไหวของภูเขา แม่น้ำ ทะเล ผ่านกรอบหน้าต่างเก่าของรถไฟไทย ภาพเบลอของนาข้าวผ่านหน้าต่างรถไฟที่เปียกฝนของรถไฟอินเดีย เมื่อมีทางเลือกระหว่างการขับรถตรงเข้าไปในหมู่บ้าน กับการนั่งรถไฟเข้าหมู่บ้านอีกครั้ง เลยอดใจรอไม่ไหวที่จะเพิ่มตารางรถไฟในแผนการเดินทางนี้

ไม่รู้ว่าหัวใจพองโตแค่ไหน แต่หัวใจก็ยิ้มตลอดทาง แอบขอบคุณคุณเออิจิ มิโตโอกะ (“The One Who Turned Trains Into a Land of Happiness” – ข้อความจากหน้าแรกของหนังสือ Meteor Railway ) กับคุณก้อง ทั้งๆ ที่ไม่แน่ใจว่ารถไฟที่นั่ง มิทูกะเป็นคนออกแบบหรือเปล่า? และเห็นด้วยทุกประการกับข้อความในหนังสือ

รถไฟไม่ใช่แค่ยานพาหนะที่ให้บริการขนส่ง นอกจากนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งของการมอบความสุขและความสนุกสนานระหว่างการเดินทางแก่ผู้โดยสาร ขอบคุณหนังสือเล่มนี้ที่เป็นเพื่อนกับตู้รถไฟของเรา

ผู้โดยสารบนรถไฟทุกคนเป็นชาวญี่ปุ่น ไม่แน่ใจว่าเป็นนักท่องเที่ยวเหมือนเราหรือเปล่า หรือนี่คือเส้นทางที่พวกเขาเดินทางไปมาเป็นประจำ? เสียงหัวใจเต้นแรงตั้งแต่ก้าวขึ้นไปบนโบกี้ แน่นอน อาการนี้เกิดขึ้นเพราะฉันขึ้นรถไฟขบวนนี้ แต่หัวใจของทุกคนเต้นแรงกว่าที่ควร เพราะฉันเพิ่งวิ่งจากร้าน Cafe Mic เพื่อไปถึงสถานีทันเวลารถไฟออก

เราระงับความตื่นเต้นและปิดคำพูดของเราทันทีที่เราเห็นพฤติกรรมที่สงบของผู้โดยสารคนอื่นๆ แต่ละคนไปที่อัฒจันทร์ส่วนตัวเพื่อชมภาพเคลื่อนไหวของภูเขาและแม่น้ำที่สวยงามที่สุดผ่านกระจกใส บนรถไฟญี่ปุ่น ชั่วโมงครึ่งบนรถไฟนานพอสำหรับมื้ออาหารที่เราซื้อจากร้านอาหารแห่งหนึ่ง แต่ฉันเลือกลูกพลับสำหรับมื้อกลางวันแทนเบนโตะในถุง เพราะยังไม่อยากละสายตาจากภาพเคลื่อนไหวของขุนเขาอีกเลย แถมยังอยากดูทุกสถานีระหว่างทางอีกด้วย

พูดถึงคาเฟ่มิกแล้วอยากบอกต่อ Cafe Mick เป็นร้านกาแฟของ Mr. Akira Izumi นักเคลื่อนไหวที่มีชื่อเสียงของ Yatsushiro เขาเกิดและเติบโตที่นี่ แต่ย้ายออกไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเกียวโต ตัดสินใจกลับบ้านกับภรรยาเพื่อเปิดร้านกาแฟในปี 2510 โดยตั้งใจให้เป็นพื้นที่สำหรับงานศิลปะ ดนตรี และกาแฟชั้นดี

อากิระมักจะเล่นเพลงแจ๊สที่เขาชื่นชอบให้กับลูกค้าในร้าน หลังจากที่ภรรยาของเขาเสียชีวิต ลูกสาวของเขาก็มาช่วยพ่อดูแลร้านด้วย นี่เป็นสถานที่จัดแสดงนิทรรศการและกิจกรรมของศิลปินอยู่เสมอ จัดแสดงอยู่ในร้านด้วย

การต้อนรับอย่างอบอุ่นที่สถานีฮิโตโยชิ ทันทีที่เราก้าวออกจากสถานีฮิโตโยชิ การแสดงหุ่นกระบอกบนหอนาฬิกาสูงหน้าสถานีก็เริ่มขึ้น ไม่มีใครรีบร้อนในมุมต่าง ๆ ของเขาเอง เขาจึงเงยหน้าขึ้นดูรายการนี้ให้ดี

แอบคิดว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้ 5 ปี มีโอกาสได้ขึ้นรถไฟมาลงสถานีนี้กับบุญเอมเสบและเพื่อนๆ รร. คงจะได้เห็นภาพเด็กๆ ปิดปากยืนตาโตชมการแสดงอย่างตื่นเต้นยินดีกับเด็กๆ ทุกคนที่มีโอกาสขึ้นรถไฟและลงที่สถานีนี้

หอนาฬิกานี้ได้รับแรงบันดาลใจจากปราสาทฮิโตโยชิ เป็นแบบจำลองปราสาท 3 ชั้นที่มีนักแสดงหุ่นกระบอก 17 คน บรรเลงด้วยเสียงดนตรีคุมะแบบดั้งเดิมที่ตั้งเวลาไว้ล่วงหน้า ตัวละครหลักมีโชกุน หญิง

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : eduferres.com